Een meesterwerk dat tussen 1972 en 1974 miljoenen in Groot-Brittannië (maar ook in Nederland) aan de buis gekluisterd hield. Krijgsgevangenen die eerder hadden geprobeerd te ontsnappen, worden door de Duitsers overgeplaatst naar kasteel Colditz. Vanuit deze vesting zou ontsnappen onmogelijk zijn. De krijgsgevangenen hoeven niet te werken en vervelen zich te pletter. Alle tijd dus om ontsnappingsplannetjes uit te broeden. Als kijker wordt je meegesleurd in het kat-en-muis-spel tussen gevangenen en Duitse officieren. Het acteerwerk is fenomenaal, de decors (houten britsen en tafels in de verblijven van de militairen) zijn eenvoudig maar effectief. Een prachtige rol is weglegd voor kolonel John Preston (Jack Hadley), de stiff upperlip die de jonge overmoedige Britse militairen in toom moet houden, en een ragfijn spel speelt met de Duitse autoriteiten en ondertussen ook nadenkt over ontsnappen. De makers namen wel de tijd. Een achtervolging van een gevangene in een bos door Duitse soldaten met honden kan zomaar vijf minuten duren. De serie volgt verschillende hoofdpersonen die op een enkeling na allemaal losjes zijn gebaseerd op de werkelijk bestaande personen. Adviseur van de serie was majoor Pat Reid, die in 1942 uit Colditz ontsnapte en naar Zwitserland wist te ontkomen. Na de oorlog schreef hij het boek The Colditz Story. In 2005 verscheen de remake Colditz als tweedelige miniserie met de fenomenale Damian Lewis in de hoofdrol.
Geef een reactie